Tədbirdə DEVAMM sədri Hacı İlqar İbrahimoğlu çıxış etmişdir. Hacı İlqarın çıxışını sizlərə təqdim edirik:
"Bismilləhir-Rahmənir-Rahim. Mən keçən dəfə çıxışıma belə
başlamamışdım. Ölkədə bir aydır gedən müzakirələri nəzərə alaraq, hesab
elədim ki, bu ölkədə bəzi prinsipial məsələlərdə mövqe sərgiləməyin
görünür, vaxtı çatıb. Çünki bəzən elə başa düşülür ki, "Bismillah”la
başlamaq, inanclı olmaq əskik, minnətli bir işdir. Mən çox təəssüf
edirəm ki, son bir ayda dini cameəyə çoxlu həqarətlər oldu. İrad
tuturlar ki, birdən İctimai Palatada Quran ayəsi səslənər. Mən
fikirləşdim ki, yanlışlıq olub. Gərək keçən dəfə də Quran ayəsi
səsləndirəydim. Bu dəfə bir Quran ayəsi də səsləndirəcəyəm.
Qurani-Kərimdə Allah Təala buyurur: "Cahillərlə qarşı-qarşıya gəldiyiniz
zaman səlamə tərzində, helmlə, qanacaqla, mərifətlə rəftar edin”.
Bu bir ayda, bu qırx gündə inanclı mühit bütün bu mənəvi terrorun
müqabilində məhz bu cür rəftar elədi. Bu cür də rəftarını davam
etdirəcək. Nəhayətdə, hər kəs öz fikrində qala bilər.
Bəzən insanlar Sovet dönəmindəki kimi "Balaş sindromu” yaşayırlar.
Təəssüflər olsun ki, atasını üzə çıxarmaqdan utanan Balaşlıq təhlükəsi
var.
Bir daha uca və mehriban Allahın adı ilə başlayıram. O, Allahın ki,
bizə ağıl verib, bizə şüur verib, bizə iradə, seçim verib, bizə
şəxsiyyət və ləyaqət verib. Bütün beynəlxalq sənədlərdə də insanların
hüquq və azadlıqlarından danışılan zaman bu vurğulanıb. İnsanlara Allah
tərəfindən bəxş edilən bir ləyaqət var, insanın ləyaqətlə yaşamaq haqqı
var. Ləyaqətlə mövcud olma haqqı var. Bu gün İctimai Palatada olan
insanlar həmin ləyaqəti daşıyan, həmin ləyaqətlə yaşamaq istəyən
insanlardır. Burada olan insanların bu amalı var. Biz ləyaqətlə yaşamaq
istəyirik. İnsan haqq və azadlıqları hədiyyə olaraq deyil, kiminsə
kefinə, əhval-ruhiyyəsinə, hansısa öz düşüncələrinə görə deyil, Allahın
insana verdiyi müqəddəs ləyaqət hissinin təzahürü kimi təmin
olunmalıdır.
Son bir ay çətin aylardan oldu. Ölkədə mülkiyyət hüququ ilə bağlı
vəziyyət acınacaqlıdır. Əfsuslar olsun ki, keçən ilin sonlarında yalnız
bir vicdan məhbusu azad olundu. Hesab edirik ki, bu ildə vicdan
məhbuslarının azad edilməsi ən prioritet mövzulardan biri olmalıdır.
Ümumiyyətlə, bütün insan haqq və azadlıqları İctimai Palatanın ən
prioritet mövzusu olmalıdır. Sözsüz ki, İctimai Palata son bir ayda
gedən söz-söhbətlərə də münasibət bildirdi.
Biz plüralistik toplum istəyirik. Biz bir toplum istəyirik ki, hər
kəs fikirlərini desin. Biz bir toplum istəyirik ki, hər bir mövzu
müzakirə edilsin. Amma bu müzakirələrin əlifbası var.
1. İstənilən məsələ tənqid edilə bilinər. Elə bir mövzu ola bilməz
ki, tənqid edilməsin. Elə bir şəxsiyyət ola bilməz ki, tənqidə tuş
gəlməsin.
2. Heç bir əqidə, heç bir düşüncə, heç bir dəyər həqarət edilə,
aşağılana bilməz. Xüsusən də bu millətin əsrlər boyu qanıyla, canıyla,
mövcudiyyətilə çar imperiyasından keçirdilib gətirilən, Sovetin 70
ilindən keçirdilib gətirilən və xalqın dünyagörüşünün, mədəniyyətinin
əsas sütunlarından olan inancımızla bağlı, İslamla bağlı da heç kəs
təhqir ünvanlaya bilməz.
Mən bunu Koordinasiya Şurasının iclasında da demişəm, burada da
təkrarlayıram. İlqar İbrahimoğlu Koordinasiya Şurasında ola da bilər,
olmaya da. İlqar İbrahimoğlu İctimai Palatada ola da bilərdi, olmaya da
bilərdi. Amma bundan asılı olmayaraq, bu məmləkətdə bu məmləkətin
insanının inancına ünvalanaraq, həqarət edilirsə, o palatada fərdlərdən
asılı olmayaraq, mütləq mövqe bildirilməliydi. Hesab edirəm ki, biz bu
imtahandan da uğurla çıxdıq.
Bu ölkədə milli cameə ilə, milli-demokratik cameə ilə inanc
çevrəsinin ilk ünsiyyət və ilk tanışlığı 2003-cü ildə Bayıl türməsində,
"Ölüm korpusu”nda olub. Bu gün türmədə olan Arif Hacılılar, bu gün
burada olan və bəzən birilərinin istehza ilə yanaşdığı fərdlər var ki,
həmin insanlar ölüm korpusunda fədakarlıq simvolları olublar. Mən Arif
Hacılını ilk dəfə olaraq "Ölüm korpusun"da dəhlizdə görmüşəm. Digər
dostların da çoxu ilə orada tanış olmuşuq. Azərbaycanın gələcəyi -
ləyaqətlə, şərəflə yaşamaq istəyənlərin birgə olmasındadır. 2003-cü
ildən başlayaraq məmləkətdə bu proses getməkdədir. İnteqrasiya baş
verməkdədir. Hərə öz anlayışlarında müəyyən təftişlər etməkdədir. Çünki
biz Sovetdən çıxmışıq. Hərəmiz bir düşüncəylə, bir tərbiyə ilə, bir
baxışla gəlmişik.
Sonda iki mühüm ibarələri çatdırmaq istərdim ki, bəzən insan unudur.
Bəzən insan öz kimliyi ilə bağlı unutqanlığa doğru gedir. Sayın
Məmmədəmin Rəsulzadənin bir buyuruşunu çatdırmaq istəyirəm: "İslamdan
kənar düşsək, bizi fəlakət gözləyir. Nə sosializmin, nə də
demokratizmin öndə əqidələri İslamla müxalif deyil. Əksinə, İslamın
müqəddəs qaydaları ilə eyni uyğunluqdadır. Hər nə olmalıyız, olaq. Fəqət
islamiyyət üzrə olaq ki, bu, eyni insaniyyətdir”. Yəni, bu gün yaşanan
bu fikir böhranı, görünür, o dövrdə də mövcud olub. O zaman da inanca
qarşı da, İslama qarşı cürbəcür fikirlər səsləndirilib. Bu fikirlər
içərisində pozitiv ruhiyyəli fikirlər olub və gerçək İslam anlayışı
gündəmə gətirilib.
Və yaxud bu günlərdə mətbuata çıxan sayın Əbülfəz Elçibəyin İslamla
bağlı yeganə yazısına diqqət edək: "AXC vətəndaşların dini inanclarına
hörmətlə yanaşır, onlara dini müəssisələrin yaradılmasına hər cür kömək
göstərməyi özünə borc bilir. Bununla bərabər, biz İslam mədəniyyətinin
varisləriyik. Bu mədəniyyət təkcə müsəlmanların deyil, dünya xalqlarının
ən zəngin mədəniyyət xəzinəsidir. Bu mədəniyyətin yaradıcılarından və
varislərindən biri olduğuna görə Azərbaycan xalqının bütün dünyada fəxr
etməyə haqqı vardır.
İslam dini adi din deyil, elmi, əxlaqı, siyasəti, hüququ, məntiqi və
fəlsəfəni özündə çulğalaşdıran nəhəng bir qurumdur. Dünya xalqları bu
qurumdan nə qədər çox istifadə etsə, bir o qədər də xeyir görər”.
Mən özüm şəxsən 1990-ci ilin 21 yanvarında namaza başlamışam. Sovet
ordusunun Bakıya girən gününün səhərisi gün namaz qılmağa başlamışam. Bu
duyğuları çoxlarımız yaşamışıq. Necə Milli Hərəkatı ləkələmək üçün,
aşağılamaq üçün "İslam fundamentalizmi" sözünü işlədirdilər. O vaxt
bunun nə olduğunu bilmirdik. Gedib araşdırırdıq, maraqlanırdıq. Əbülfəz
Elçibəyin bu məqaləsi o zamanlarda yazılmış məqalədir.
Keçən il dünyada baş verən hadisələr, İslami oyanış, müsəlman
dünyasında demokratikləşmə prosesi dünyanın bir çoxu üçün yeni idisə,
Azərbaycan üçün yeni deyildi. Azərbaycan insanının özünün kimliyinin
ifadəsi olan bayrağında İslami oyanışla demokratiyanın inkişafı harmonik
şəkildə özünü təsbit eləyib. Azərbaycan insanının gələcəyi budur və biz
səmimi insanlarıq, necə varıqsa, eləyik. Heç vaxt nə demokratik
çevrələrlə, nə də başqa çevrələrlə oyun oynamamışıq. Nə varıq - oyuq.
Müsəlman kimi İslam kimliyimizlə harada qəbul olunuruqsa - oluruq,
olunmuruqsa, Allah bəndəsi olaraq tək də olsaq, bu dünyada öz
mövcudiyyətimizi davam etdirəcəyik”.
/Deyerler.org/
