.

Çox qədim zamanlardan bəşərin bəlası olan rüşvətxorluq, bu gün də davam etməkdədir. Bu ictimai xəstəlik sayəsində ədaləti bərqərar etmək mümkün olmur. Bir ölkədə tərtib edilən qaydalar, adətən zəif təbəqəni nəzərə alaraq tərtib edilməlidir. Ancaq çox təəsssüf ki, çox zaman güclü təbəqənin işinə yarayır. Belə ki, qüdrət sahibləri həmişə pul və sərvətin sayəsində istədikləri hər şeyə malik ola bilmişdilər. Bu yolla yoxsul təbəqəyə hakimiyyət etmiş və dövlət qanunlarını da özlərinə uyğun tərtib etmişdilər. Halbuki, qanun zəiflərin hüququnu müdafiə etməlidir.

Təbiidir ki, əgər rüşvət qapısı açılarsa, qanunlar düzgün nəticə verməyəcəkdir. Çünki bu sərvət sahibləridir ki, həmin rüşvəti verə bilərlər. Nəticədə ölkə qanunları onların əlində olan bir oyuncağa çevrilər. Onlar zəiflərə zülm etməyə davam edəcəklər.

İslam dini rüvətxorluğu şiddətlə məzəmmət etmiş və tənqid etmişdir. Rüşvət kəbirə günahlardan hesab edilir.

Həzrət Peyğəmbərin (s) zamanında Həzrətə (s) xəbər verirlər ki, əmirlərindən biri rüşvəti hədiyyə adı ilə alır. Peyğəmbərimiz (s) təəccüblənir və ona buyurur: "Sənin haqqın olmayan şeyi necə ala bilirsən?”. Deyir: Ya Rəsulallah (s), bu, hədiyyədir”. Həzrət (s) buyurur: "Əgər sən evində əyləşsəydin və əmirlik öhdəndə olmasaydı, insanlar sənə hədiyyə gətirərdilərmi?”.

Bu, hədiyyə deyildir. Rüşvətdir ki, adını hədiyyə qoymusunuz. Bu gün cəmiyyətdə çox təəssüf ki, rüşvətxorluq artmış və bir çox insanların hüququ bunun sayəsində tapdalanmaqdadır. Peyğəmbərimiz (s) əmr edir ki, bu hədiyyələri götürsünlər və müsəlmanların beytul-malına qoysunlar. Bu əmiri də işindən azad edir.

İmam Sadiq (ə) buyurur: "Haram malın çox sayda növləri vardır. Ancaq rüşvət almaq - Allaha küfr hesab edilir”. Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: "Rüşvətdən çəkinin, çünki rüşvət xalis küfrdür. O kəs ki, rüşvət alır, behiştin iyini hiss etməz”.

Allah rüşvət verəni və rüşvət alanı lənət etmişdir. Həm rüşvəti verən və həm də alan günah işlətmiş olar.

Ancaq o yerdə ki, insanın haqqı zay olar, öz haqqına çatmaq üçün rüşvət verməkdən başqa bir yolu yoxdursa, belə olan halda rüşvət vermək haram deyildir. Ancaq rüşvəti alan üçün haramdır.

İmam Əli (ə) buyurur: "Hər hakim insanların ehtiyacı qarşısında özünü gizlədərsə, Allah Qiyamət günü ondan və ehtiyaclarından gizlənəcəkdir. Əgər hədiyyə alarsa - xain və əgər rüşvət alırsa, müşrikdir”.

Nəql edilir ki, Hişam ibni Əbdülməlik vacibatını yerinə yetirmək üçün Məkkəyə gəlir. Orada deyir: "Peyğəmbərin (s) səhabələrindən birini mənim yanıma gətirin”. Dedilər: "Onlardan heç kim qalmamışdır”. Deyir: "Onda həmin səhabələrlə kim görüşübsə, onu çağırın”. Onlar Tavus Yəmənini gətirirlər. O, gələn zaman xalçanın üstündə ayaqqabılarını çıxardır və Əmirəl-möminin demədən, salam verir. Hişam o qədər əsəbləşir ki, onu öldürməyi qərara alır. Ona deyirlər: "Sən Allahın və Peyğəmbərin (s) hərəmindəsən. Bu işi görə bilməzsən”. Üzünü Tavusa çevirib deyir: "Nə səbəb oldu ki, mənimlə belə rəftar edirsən?” Tavus dedi: "Məgər nə etmişəm ki?” Hişamın qəzəbi daha çox artır. Deyir: "Nə etmək istəyirdin ki? Ayaqqabını xalçamın üstündə çıxartdın və əlimi öpmədin. Mənə nə Əmirəl-möminin deyib salam verdin və nə də küniyəmlə çağırdın. İcazə vermədən qarşımda əyləşdin. İndi deyirsən ki, Həmam! Halın necədir?”.

Tavus deyir: "Ayaqqabımı xalçanın üstündə çıxartmışamsa mən gündə beş dəfə Allah üçün bu işi görürəm. O, məni cəzalandırmır və nə də mənə qəzəblənmir. Ancaq sənin əlini niyə öpməmişəm, ona görədir ki, İmam Əlidən (ə) eşitmişəm ki, buyurub: "Rəva deyildir ki, kişi kiminsə əlini öpsün. Məgər həyat yoldaşının və ya övladının əlini”. Ancaq ona görə sənə Əmirəl-möminin demədim ki, çünki insanlar sənin əmirliyindən razı deyildirlər. Ona görə də yalan demək istəmədim. Səni ona görə küniyənlə çağırmadım ki, Allah Övliyalarını öz adı ilə yada salardı. Buyurardı: "Ya Musa, Ya İsa. Ancaq düşmənlərini küniyəsi ilə yada salardı. Əbu Ləhəb kimi. Ancaq niyə qarşında icazəsiz əyləşdim ona görədir ki, İmam Əlidən (ə) eşitmişəm ki, buyurub: "Nə zaman atəş əhlinə nəzər salmaq istəsəniz, o kişiyə nəzər salın ki, əyləşib və başqaları ayaq üstədirlər”.

Hişam dedi: "Məni moizə et”. Tavus dedi: "İmam Əlidən (ə) eşitmişəm ki, buyurub: "Həqiqətən cəhənnəmdə ilanlar vardır ki, dağ parçası və ərqəblər qatır kimidir. İnsanlarla ədalətlə rəftar etməyən əmirləri çalarlar”. Sonra ayağa qalxıb getdi və gözdən itdi”.

Beləliklə, deyə bilərik ki, rüşvət ictimai bir bəladır və hər bir cəmiyyət bu xəstəliyə az və ya çox şəkildə tutulmuşdur. Bunun qarşısını almağın tək yolu mübarək dinimizin buyurduqlarına əməl etməkdir. Cəmiyyətin hər bir üzvü bilməlidir ki, rüşvət - böyük günahlardandır. Hər kim bu günahı edərsə, İlahi qəzəbə düçar olar. Ona görə də bu lənətlənmiş əməldən əl çəkək və cəmiyyətdə ədalətin bərqərar olmasına kömək edək.

(Tebyan/ Deyerler.org)