 Bu "müsəlmanlar"ın ədavəti, kafir düşmənin ədavətini belə geridə qoya bilər …
İslam ümməti tarix boyunca iki cəbhədə mütəmadi olaraq döyüşmüşdür:
birinci cəbhə "açıq şirk və küfr cəbhəsi" ilə döyüş;
ikinci cəbhə isə "nifaq, riya və xəyanət cəbhəsi" ilə döyüş.
Döyüşün
birinci cəbhəsində, qarşı tərəf zahirən nə qədər güclü olursa olsun,
ixlaslı və fədakar müsəlmanlar üçün onların qarşısında dayanmaq, onlara
qarşı müqavimət göstərmək və onlar qarşısında cihad və şəhidlik asandır.
Ancaq döyüşün ikinci cəbhəsi elə çətindir ki, bu döyüşdə düşmənin
küfr və şirk süngüləri ilə deyil, nifaq dəstələrinin mizraqların ucuna
taxdıqları "İslam", "Quran", "müqəddəsat" kimi dəyərlər ilə üz-üzə gəlirsiniz.
Belə olan halda qarşınızda sizi müsəlman olduğunuza görə hədəf alan bir kafir "düşmən"i görmürsünüz.
Belə
olan halda qarşınızda sizi müqavimətçi şəxsiyyətiniz, mübarizəçi
duruşunuz və mücahid istiqamətinizə görə bəyənməyən, İslamın xaricinə
atmağa çalışan "müsəlmanlar"ı görürsünüz.
Belə ki, bu "müsəlmanlar"ın ədavəti, kafir düşmənin ədavətini belə geridə qoya bilər…
Bu
həqiqəti, Bədr, Uhud və Xəndək səhnəsində yaşanan döyüşün nəticələri
ilə Kərbəlada yaşanan qətliamın nəticələrinə baxdığımızda daha yaxşı
anlaya bilərik.
İnsanın bu məqamda belə sual verməməsi mümkün deyil: Əbu Cəhl daha zalımdır, yoxsa İbni Ziyad?..
Əsrlər boyu davam edən bu seçim qarşısında qalma halları indiki zamanda artıq özünü "Amerikan İslamı" ilə göstərməkdədir.
Bunun tarixi qarşılığı isə "Saray və Süfrə İslamı"dır!..
"Saray" ilə "Süfrə"
arasında hər zaman doğrudan da bir əlaqə olmuşdur; ciblərini Sultanın
dinarları və mədələrini isə sarayın loxmaları ilə dolduranlar, ortaya
belə bir "İslam" çıxarmışlar.
Belə bir İslamın cəmiyyət nəzdində məskunlaşması da bu sarayın vaizlərinin vasitəsilə olmuşdur.
Onları
gah sultanların yanında, gah minbərlərdə, gah kürsülərdə görərik;
Əvvəlcə Allahın adı ilə başlarlar, ayə və hədis ilə davam edərlər,
dindən, müqəddəsatdan danışarlar, sonra isə bu dini Saray hakimlərinin
səltənətlərinə yem edərlər…
Bunları dünən Əməvi və ya Abbasi
dövrlərinin bəzəkli saraylarında gördüyümüz kimi, bu gün Ər-Riyad, Doha,
Manama, Əmman, Küveyt, Dubay kimi paytaxtlarda sultanların, şeyxlərin,
kralların, məliklərin, əmirlərin yanında görərik;
adlar dəyişik olsa da rol eyni rol, vəzifə eyni vəzifədir!..
Dünənin sultanına "zillullahi fil ərz" deyərlər, bu günün krallarına isə "xadimul hərəmeyni şərifeyn" deyərlər.
Dünən
bismillahla başladıqları xütbələrində məliklərinin ucalıqlarını
sıralarkən, bu gün də sultanların, kralların İslam və müsəlmanlar üçün
nə qədər böyük bir dəyər olduqlarını izah etməyə çalışarlar…
Adlara
ilişib qalmayaq. İslam dünyasına nəzər saldığımızda, sarayların yuxarı
yerlərində kimlərin oturduğunu, sultan əli öpən böyük "hoca əfəndi"lərin
kimlər olduğunu gördüyümüz zaman onları dərhal tanıyarıq…
İstər adı "qadiul quzzat", istər "şeyxul şuyux" olsun, istər onlara "müfti" istər "hoca əfəndi" deyilsin. İstərsə də bir yerlərdə xətib və ya natiq olsunlar.
Saraylarda məliklərin, kralların süfrəsindən qalxmayanlar heç gəlib bu ümmətə "Məhəmmədi İslam"ın məktəbini öyrədərlərmi?
Onun üçündür ki, Hz. Rəsulu Əkrəmin(s) bu hədisi-şərifi bütün tarixlərə və nəsillərə unudulmayacaq təməl bir xəbərdarlıqdır:
"Fəqihlər
dünyaya aldanmadıqları və sultana uymadıqları müddətdə peyğəmbərlərin
etibarlı varisləridirlər. Ancaq bunu etsələr, dünyaya tamah salsalar və
hökmdara uyğunlaşsalar o zaman onlardan çəkinin."
"Məhəmmədi
İslam"ın alimləri sarayların ətrafında gəzməz, məliklərin əllərini
öpməz, onların iqtidarlarını qanuniləşdirməyə çalışmaz, onların
bayraqlarını qaldırmazlar.
"Məhəmmədi İslam"ın alimləri,
mədələrini sultanların süfrəsində doldurmaz, onların bərbəzəklərinə və
zövq-səfalarına aldanmazlar.
"Məhəmmədi İslam"ın alimləri, sarayları müdafiə edənlər deyil, zalım səltənətləri yıxanlardır…
"Məhəmmədi
İslam"ın alimləri sinələrini İslama sipər edənlərdir, yoxsula, məhruma
sığınacaq olanlardır, yalın ayaqlılarla oturan, məzlumlarla
qalxanlardır.
Çünki onlar "ənsarud-dinillah"dır.
Çünki onlar Hz. Rəsulullahın(s) gerçək varisləridir.
Çünki onlar "Hizbullah"dır...
Budur! İslam ümməti daha bir dəfə bu seçim qarşısındadır;
Bu dəfə "Məhəmmədi İslam" ilə "Amerikan İslamı" arasında, ətrafına daha bir dəfə baxmaqdadır…
Hər kəs öz gördüyünü söyləsin və qərarını versin;
"Saray və Süfrə İslamı"na razısınızmı?
Nurəddin Şirin
"İsra" Mədəniyyət mərkəzinin rəhbəri
islamazeri.az
|
