 Deyerler.org: 16
dekabr 2011-ci il tarixində İçərişəhər "Cümə” məscidinin
imam-camaatı Hacı İlqar İbrahimoğlunun imamlığı ilə möminlər
və möminələr növbəti cümə namazını qıldılar. Cümə namazının azanı
səsləndikdən dərhal sonra mömin və möminələr cümə xütbələrini
dinlədilər.
Cümə xütbələrinin ilkində cümə xətibi, ilk olaraq özünə
və sonra cümə namazı iştirakçılarına İlahi təqvaya riayət etməyi tövsiyə
etdi. Bu işdə Allahdan tofiqat diləyən xətib, yaşadığımız
məhərrəm-səfər əyyamının özünəməxsus ab-havasına, təqva yüklü bir yaşama
sövq edən fenomen olmasına diqqət çəkdi.
Sonra Hacı İlqar əziz İslam Peyğəmbərindən (s) bir hədisi nəql etdi. "Xoşluqları viran qoyanı çox yada salın”. Soruşurlar: "Ey Allahın Peyğəmbəri! Xoşluqları viran qoyan nədir?” Həzrət (s) buyurur: "Ölüm. Möminlərin ən zirəki - ölümü daha çox yada salan və ona hazırlaşandır”.
Hədisin şərhində Hacı İlqar mübarək kəlamda deyilən nöqtələri
izah etdi: "Bu dünyada mövcud olan hər bir maddi şey, o cümlədən insan
vücudu sonda məhvə məhkumdur. Bu, yeni kəşf edilmiş şey deyil. Əksinə,
həddən artıq təbiidir. Bizdən qabaqkılar da ölüb, biz də öləcəyik,
bizdən sonrakılar da. Əlbəttə, hamı bunu dərk edir. Anlayır. Və hətta
kimə bu barədə geniş fikirlərə sahibdir. Ancaq öz yaşayışında praktiki
bunu göstərmir. Ölümü xatırlamır. Dünyanın şirinliyi onu özünə çəkib.
Ümumiyyətlə, insan çox vaxt iddia etdiyi nəzəriyyənin daşıyıcısı
olmur. Onu praktiki həyatında yaşatmır. Məsələn namaz canlı ölümü
xatırlamadır.Gündə 5 namazımızda azı on dəfə "Məliki yəumid-din”
– "Qiyamət gününün Sahibi” deyə Allahı xatırlayırıq. Yəni Qiyamətin
olacağını, dirilmənin, sorğu-sualın haqq olmasını iqrar edirik. Amma
bunu bəzən mexaniki yaşayırıq. Dilimiz deyir. Amma qəlbən ölümü xatırlamırıq. Bu xatırlamadan narahat olmuruq.
Necə ki, "İyyəkə nəbudu və İyyəkə nəstəin” – "Yalnız
Sənə ibadət edirik və yalnız Səndən kömək diləyirik” deyirik, amma
həqiqətdə Allahdan başqa çox şeydən – puldan, var-dövlətdən, qohumdan,
dostdan və s. istəyirik, Allahdan istəmirik. Halbuki, Allahdan
istəsək (özümüzdən asılı olan hər şeyi etməklə) - hər şey həllini tapar.
Dildə deməyimizə baxmayaraq Allahdan istəmirik.
Namazda "Məliki yəumid-din” deməklə ölümü xatırlamaq arasında
bağlantı da bunun kimidir. Təəssüflər olsun ki, çoxlarımız dildə
tövhidpərəstik, ancaq praktiki olaraq materialsitik.
Nə qədər qəbul etməsək də, bizim həyatımızda Allah Təala azdır.
Və biz bir mifoloji olaraq Allahı qəbul edirik. Halbuki, O, bizə şah
damarımızdan da yaxındır. Onu hiss edə bilsək, günümüzü Allahla yaşaya
bilsək - bütün çatışmazlıqlar həllini tapar.
Bizi Allahdan, hədəfdən yayındıran nə varsa,
əl çəkməliyik. Hər kəsin qapısını bir gün ölüm döyəcək. Onu xatırlamaq
bizim halımız düzəldər, bizi dirildər. Ona görə də əziz İslam
Peyğəmbəri (s) buyurur ki, möminlərin ən zirəki - ölümü daha çox yada
salan və ona hazırlaşandır. Zirək olmaq lazımdır. İnsanın bu günü ilə
bağlı problemi 3 gün sonra olmayacaq. Bunu başa düşmək lazımdır, ali
hədəfləri günün problemlərinə qurban vermək olmaz.
Yaşadığımız dünyada fəsad əlçatanlılıq baxımından xeyli inkişaf
edib. Televizorlar, internet, radio bəzən ən böyük fəsadyayıcısı olur.
Belə şəraitdə özünü düzəltmə və öz üzərində işləmə daha da aktuallaşır.
Məhərrəm-səfər əyyamıdır. Və bunun özü bir fürsətdir
ki, özümüzü düzəldək. Mübarək aylar Allahın insana bir fürsətidir ki,
insan özü haqqında fikiləşsin və öz xəstəliklərini düzəltsin. Ətrafın xəstəliklərindən qorunsun. Allahdan istəyək ki, bizə bu aylardan faydalanmaq tofiqatını nəsib etsin”.
İkinci xütbədə ilk öncə müsəlmanlar üçün Uca Rəbdən bağışlanma
və əfv diləyən xətib, özünə və hər kəsə İlahi təqvaya riayət etməyi
tövsiyə etdi. Xətib israrla vurğuladı ki, əgər İlahi təqva olmasa,
insanın həyatı tamamən mənadan məhrum olan bir nəsnəyə çevrilər.
Daha sonra xətib imkanatın özünün bir tofiqat olduğunu qeyd etdi:
"İnsanın imkanın olması - özü bir tofiqatdir. Əgər namz qıla
bilirsənsə, ruzi qazana bilirsənsə, hərəkət edə bilirsənsə, hətta ən
primitiv hesab etdiyin işləri görə bilirsənsə, dükana gedə bilirsənsə,
nəqliyyatdan istifadə edirsənsə, görürsənsə, eşidirsənsə, hiss edirsənsə
- tofiqat dənizindəsən. Bir gün gələr, bunları bir anın içində itirə
bilərsən. Nemətlər elə şeydir ki, qədrini bilməsən, bir gün səndən üz
döndərəcək”.
Xütbənin davamında dünyada və ölkədə baş verən hadisələrə toxunan Hacı İlqar problemlərin keçəri bir şey olduğunu dedi:
"Problemlər olub və həmişə olacaq. Narahat ediləsi məsələ varsa, bu,
insanın bu problemlər vaxtı harada və necə yer tutmasıdır. Əsas sual
budur: "Biz bu hadisələr vaxtı nə etdik?”.
Xüsusən də bu fitnəli zamanda işlərimizə diqqət etməliyik.
Əyyamı hər mənada yaşatmalıyıq, o cümlədən, ailələrimizdə,
qonsularımızda, şəxsi həyatımızda yaşamalıyıq”.
Daha sonra xətib hicabla bağlı durumdan danışdı:
"Bütün bu baş vermiş hadisələrin bir adı var. Biriləri israrla hcablı
xanımları ictimai fəaliyyətdən uzqlaşdırmaq istəyirlər. İndi bəziləri
gəlib "Hanı müsəlman Nobel mükafatçısı?” dedikləri kimi, 10 ildən sonra
da gəlib deyəcəklər ki, "Hanı təhsilli hicablı xanımlar?” Axı illərdir,
müsəlmanlara imkan verilmir. Torpaqlar zəbt olunur, işğalçılıq edilir və
s. Necə Nobel mükafatçısı çıxsın?! İndi də hicablıları təhsilsiz qoymaq
istəyirlər”.
Xətib qeyd etdi ki, bu dövrü bir dəfə Türkiyə yaşayıb:
"Orada anlama gəldilər ki, bu, çox səhv bir yoldur. İndi də itmişləri
qaytarmaq istəyirlər. İllər itkisi olduğunu qəbul edirlər. Sanki
ölkəmizdə biriləri Türkiyənin səhv etdiyi həmin dövrə doğru aparmaq
istəyir ölkəni.
Hicab qadağası bir neçə hədəf güdür:
- Hicablıları təhsildən kənarda qoymaq;
Amma, bu qadağanın müəllifləri, əvvəla, onu başa düşmürlər ki, bu
kimi addımlar yalnız keyfiyət artımına, əqidə möhkəmliyinə xidmət edir.
Dəb xatirinə hicaba keçənlər azala bilər, amma əqidəsinə görə hicab
geyənlər bir tərtib də artacaq. Bütün dünya praktikası bunu dəfələrlə isbata yetirib, burada velosiped icad etməyə, eksperiment qoymağa ehtiyac yoxdur.
Bir də ki, kim marağındadır ki, balaları savadsız analar
böyütsün? Kİm marağındadır ki, əhalinin bütöv bir kateqoriyası
marginallaşdırılmış duruma gətirilsin? Təbii ki, normal dövlətçilik düşüncəsi olan heç bir şəxs bunun altında imza qoymaz.
Aydındır ki, bu, ümumilikdə ölkənin ziyanadır. Çünki, təhsilsiz olan bu ölkənin vətəndaşıdır”.
Hacı İlqar bildirdi ki, belə durum hicablı xanımların elmə,
təhsilə daha da ciddi yanaşmasını zəruri edir: "Diplomu evdə yatan
hicablı xanımların məsuliyyətləri daha da böyükdür. Hicabı ictimai
həyatdan silmək istəyən varsa, hicablı xanımlar ictimai həyata can
atmada aktivləşməlidirlər”.
Sonda xətib dini ədəbiyyatla bağlı senzuradan danışdı:
"Ölkədə dini kitabların satışı, gətirilməsi çətinləşir və qadağalar
qoyulur. Bu, keyfiyyəti daha da artıracaq. Bu, bəlli bir qaydadır ki,
qadağan olunmuş kitablar daha çox oxunur. İnternet dövründə belə
qadağaların praktiki tətbiqi də mümkün deyil.
Xaricdə təhsil alan ruhanilərə qarşı da qadağalar var. Bunlar tamamilə əsasszıdır, diskriminasion xarakterlidir. Maraqlısı budur ki, bu qadağalar təhsil keyfiyyətini daha da artıracaq. Tələbələr məsuliyyətlərini daha dərindən anlayacaqlar”.
Xütbələr yekunlaşdıqdan sonra Hacı İlqar İbrahimoğlunun imamlığı
ilə mömin və möminələr cümə namazını qılmış, zikrlər, dualar etmiş,
salavatlar zikr etmiş, sonda "Fərəc” duasını oxumuşlar.
/Deyerler.org/
| 
