Şəhadət - insanlığın ən ali həddidir. Bütün İlahi İmamlar (ə) bu dünyadan şəhid halda köçüblər.
Həzrət Peyğəmbər (s) nəql edir: "Bir gün Musa ibni İmran (ə) Allaha
buyurur: "Allahım, mənim şəhid olmuş dostumun halı necədir?” Allah
Musaya buyurur: "O, cəhənnəmdədir”. Həzrət Musa (ə) təəccüblə Allaha
buyurur: "Allahım, məgər Sən vədə verməmisən ki, şəhid ilk damla qanı
ilə behiştə gedər və bütün günahları bağışlanar?” Allah buyurur: "Ancaq
səninn dostun ata və anasına əziyyət verməkdə davam edirdi. Mən də ata
və anasına zülm edən insanın əməlini qəbul etmirəm. Hətta əgər şəhid
olsa belə. Ona görə də o kəslərin adları şəhidlər siyahısında yazılar
ki, ağvalideyn olmasın”.
İmam Səccad (ə) buyurur: "Ancaq atanın hüququ haqqında
bilməlisən ki, o, sənin kökündür. Sən onun budağısan. Əgər o, olmasaydı,
sən də olmazdın. Nə zaman özündə xoşuna gələn bir şey görsən, bil ki,
atandandır. Çünki sənin nemət və xoşluğunun əsası - atandır. Allaha
şükür et”.
Quranda oxuyuruq ki, insana çatan hər bir yaxşılıq Allah
tərəfindəndir. Ancaq hər bir çirkin əməl öz əməlinin nəticəsidir.
İnsanda olan bütün yaxşı sifətlər atasındandır.
O kəs ki, ata və anasına əziyyət verər, Allahın ona verdiyi nemətə
naşükürlük etmiş olar. Hətta şəhid olsa belə, əməlləri qəbul olmaz.
Allah buyurur ki, Məndən sonra valdieynlərinin əmrlərini yerinə yetir və
onlara yaxşışılıq et.
İki əməlinə görə Seyyid Əhməd Pilak şəhidlik məqamına layiq görülür.
Biri bu idi ki, Əhməd bir gün elə bir iş görməli idi ki, kəbirə günah
idi. Ancaq həmin əməli görmür. Öz əmmarə nəfsinə yox cavabı verir.
İkincisi isə o, anasına deyir ki, mənim cəbhəyə getməyim sənin
razılığınla olmalıdır. Beləliklə Allah gözünün önündə olan pərdəni
götürür ki, həqiqətləri dərk edə bilsin.
Əgər insan ağvalideyn olarsa, təvazökarlığı ilə valideynin qəlbini ələ ala bilər. Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: "Təvazökarlıqda məqsəd odur ki, onların qarşısında ədəbsiz halda oturmasın. Səsini ata və anasına ucaltmasın”.
Mərhum Şeyx Qulamhüseyn Əşrəfi nəql edir: "Uşaq olan zaman Şeyx
Fəzlullah Məhəlatinin moizəsinə qulaq asırdım, o, buyurdu: "O kəs ki, ən
ali İlahi məqama çatmaq istəyir, səsini ata və anasının səsindən alçaq
çıxartsın”. O gündən sonra bu sözə əməl etdim və valideynlərim mənə
gülürdülər ki, niyə bu qədər nazik səs çıxardıram”.
Ata və ananın əl və ayağını öpmək - təkəbbürü azaldar. Ayətullah
Məkarim Şirazı nəql edir ki, nə zaman Şiraza getsəm, ata və anamın əl və
ayaqlarını öpərdim. Əgər insan fikiləşir ki, tənha halda bir məqama
çata bilər, ona heyf olsun.
Mərhum Mollamöhsün Feyz Kaşani buyurur ki, əgər Allahdan qeyrisinə
səcdə etməli olsaydıq, valideynlərimizə səcdə edərdik. Ona görə də əgər
valideynlə lazım olduğu kimi rəftar etməsən, övladları da onunla bu cür
pis rəftar edəcəklər. Yaxşı olar ki, valideynlərimiz bizdən bir şey
istəməmişdən əvvəl həmin işi görək.
O kəslərin ki, valideynləri sağ deyildir, bu dünyada gördükləri hər
bir yaxşı işin savabında onları da şərik edə bilərlər. Yaxşı olar ki,
cümə günləri günəş çıxmamışdan əvvəl qəbirləri üstünə getsinlər və bu
yolla problemləri həll olar. Gün ərzində ən azı 100 dəfə onlar üçün
istiğfar etsinlər. İnsan heç bir zaman valideynini yaddan
çıxartmamalıdır.
(Tebyan/ Deyerler.org)