Əziz Peyğəmbərimizin (s) bu sözlərindən görmək olur ki, İslam ümmətinin üç şeyə taqəti yoxdur.
1. Kömək və yardım etmək.
Lakin bu, o demək deyildir ki, insan din qardaşına infaq, sədəqə və
borc verməlidir. Bu əməli hər bir müsəlman edə bilər. Bəli, bir müsəlman
ən çox, qazandıqlarının bir hissəsini infaq edə bilər. Bu zaman məğrur
olmalı deyilik, çünki bundan da böyük iş vardır. Hər kəs bunun üçün
fədakarlıq məqamına çatmamışdır. Gərək insanlara nə qədər bacarırıqsa
kömək edək və özümüzü yenə də borclu hiss edək.
Əbuzər nəql edir ki, Peyğəmbərdən (s) eşitmişəm ki, buyurub: "Əlinizin
altında çalışanlar sizin qardaşlarınızdır. Geyindiklərinizdən onlara da
geyindirin. Yediklərinizdən onlara da yedizdirin”.
"Allah sizin bəzinizi (səylərin müxtəlifliyinə və ya
işlərin idarə olunmasındakı hikmətin tələbinə, yaxud zəif və acizlərin
qəyyum və hamisi olmaq üçün) ruzi baxımından digər bəzilərindən üstün
etdi. Üstünlük verilmiş kəslər öz ruzilərini əsla öz qullarına verməzlər
ki, (ağa ilə qul) bir-birləri ilə bərabər olsunlar. Məgər onlar Allahın
bu nemətini (verdiyi bu üstünlüyü) inkar edirlər?! (Nə üçün Allahın
üstünlüyünü unudurlar?!)”("Nəhl” 71).
2. İnsanların haqqını vermək.
İslam cəmiyyəti elə bir yerdir ki, orada almazlar, verərlər. Əgər
kiməsə boclusunuzsa, onun haqqını əda edin və sonra da Allaha şükür edin
ki, bu fürsəti sizə vermişdir.
3. Allahı hər bir halda yada salmaq.
Hər bir kəsin öhdəsində olan vəzifələrdən biri də Allahı hər bir halda yada salmaqdır. Bu xatırlama onun üçün stimul olmalıdır.
İmam Əli (ə) buyurur: "Zikr iki cürdür: Allahı müsibət
zamanı yada salmaq və ondan da üstünü - Allahı haramlarda yada
salmaqdır. Bu, onunla haram arasında hasar icad edər”.
Ona görədir ki bəzi hədislərdə Allahı zikr etmək müdafiə vasitəsi kimi tanıdılmışdır.
Həzrət Peyğəmbər (s) bir gün üzünü səhabələrinə çevirib buyurur: "Özünüz üçün qalxan hazır edin”. Soruşdular:"Ey
Allahın Rəsulu (s)! Bizim ətrımızda olan düşmənlərimizə görə?” Buyurur:
"Yox, (cəhənnəm) atəşindən. Deyin: Sübhəllah, Əlhəmdulillah... Allahı
paklıqla sitayiş edin. Nemətlərinə şükür edin. Ondan başqasını seçməyin
və Onu hər şeydən üstün bilin”.
Zikrin üç mənası vardır: dildə, qəlbən, əməldə edilən zikr.
Dildə zikr demək asandır, qəlbdə zikr etmək isə çətindir. Əməldə zikr
etmək isə hamısından çətindir. Yəni, Allahı əməldə hazır və nazir
biləsən. Əməlin göstərməlidir ki, Allah orada hazırdır.
İmam Sadiq (ə) buyurur: "Hər kim səmimi qəlbdən Allahı
xatırlayarsa, o, Allahın itaətkar bəndəsidir. Hər kim işlərində Allahdan
qafil olarsa, o, günahkar bəndədir. Allaha itaət etmək hidayət olmağın
əlaməti və günah isə zəlalətin əlamətidir”.
Beləliklə, deyə bilərik ki, qəlbini dilinin qibləsi qərar ver və dil
qəlbin işarəsi ilə hərəkətə gələr. Bunu bil ki, Allah hər yerdə nazir və
hazırdır. Allahı elə yada sal ki, sanki can verirsən, ya da məhşər
səhnəsində hesab verirsən. Allahdan başqasını xatırlama və qəlbini ancaq
vacibatlarınla və müstəhəb əməllərinlə məşğul et. Qəlbinə qorxu suyu
ilə qüsl vermə.
Beləliklə, Peyğəmərimizin (s) ümməti üçün buyurduğu bu üç əməli yerinə yetirək və taqəti olanlardan olaq.
(Tebyan/ Deyerler.org)