Vasvası insan bilməlidir ki, onun iki yolu vardır: biri odur ki,
şeytana itaət edər və onun dediklərini edər. Bu zaman dünya və
axirətimizi hədərə vermiş olarıq. Biri də odur ki, Mehriban Allaha itaət
edər və dünya və axirətdə rahatlıq tapar. Allah buyurur ki, insan
şəklərinə etina etməməlidir.
Mərcəyi-təqlidlər bizə məsləhət görür ki, şəklərimizə əməl etməyək.
Normal insanlar kimi olaq. Əks halda etdiyimiz ibadətlərimiz batil olar.
Bunun da ən faydalı yolu - etinasızlıqdır.
Dünyada olan hər şey pakdır, ancaq dinin buyurduğu bəzi istisnalardan
başqa. Vəsvəsə edən şəxs gərək hansısa möcüzəni gözləməsin. Öz səliqə
və baxışlarını kənara qoyub, dini hökmlərə əməl etsin. O şeyin ki, nəcis
olmasına yəqinliyi yoxdursa, onu nəcis hesab etməsin. Siz haradan
bilirsiniz ki, divarlar, qapılar və hətta səccadə belə nəcisdir?
Ayağınız və ya əliniz ona dəyən kimi nəcis olur? Bu zaman öz vəsvəsənizə
etina etməyiniz caiz deyildir. Bir müddət bu məsələlərə laqeyd qalmağa
çalışın və bu, sizə yardım edəcəkdir.
Beləliklə, deyə bilərik ki, əgər müsəlman öz dini vacibatlarını
vəsvəsə ilə yerinə yetirirsə, bütün zəhmətləri hədərə gedə bilər.
Şeytanın pıçıltılarına qulaq asmaq yerinə, Allahın bizi hidayət etdiyi
yolla gedək ki, xilas olmuşlardan olaq.
(Tebyan/ Deyerler.org)